โตเกียวออโต้ซาลอน สุดยอดมหกรรมรถแต่ง

สวัสดีวันอาทิตย์กับท่านผู้รักรถยนต์และความเร็วทุกท่าน เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาผม นายอ้วนซ่า แอบซิ่ง ได้มีโอกาสไปสัมผัสอากาศอันแสนหนาวเหน็บของกรุงโตเกียว ซดราเมนร้อนๆแสนอร่อยเพิ่มรอบเอว แกล้มไปกับการชมสาวๆแสนคิกขุในชุดฤดูหนาวแสนน่ารักที่ดูยังไงก็ไม่เบื่อซักที ส่วนไฮไลต์ของการเดินทางก็คือการเข้าร่วมชมมหกรรมแสดงสินค้าแต่งรถระดับตำนาน “โตเกียวออโต้ซาลอน 2009”

งานนี้จะว่าไปผมก็มาได้หลายรอบแล้ว ในใจก็คิดว่าปีนี้เศรษฐกิจโลกตกต่ำจากพิษแฮมเบอร์เกอร์ งานคงไม่น่าจะคึกคัก แต่ผิดถนัด เพราะปีนี้คึกคักได้ใจ ถึงแม้พื้นที่แสดงจะใหญ่กว่างานแสดงรถยนต์บ้านเราหลายเท่าแต่คนเข้างานก็ยังแน่นเอี้ยดแบบไหล่ชนไหล่ ส่วนแนวทางการแต่งรถก็หลากหลายเช่นเคย ไม่ว่าจะเป็น แนวสตรีทเรซซิ่ง ที่หลายๆค่ายๆงัดทีเด็ดออกมาโชว์กัน โดยรถที่จูนเนอร์แดนปลาดิบนิยมเอามาแต่งกันเห็นจะหนีไม่พ้น รถจากค่ายนิสสัน ซึ่งพระเอกของงานนี้ก็เป็นตามความคาดหมาย คือนิสสัน 370 แซด (Nissan 370Z) ตัวแสบล่าสุด ซึ่งแจ่มไปซะทุกมุม เบียดรัศมีของพระเอกตัวจริงอย่าง นิสสัน จีทีอาร์ (Nissan GTR) ไปซะเกือบมิด ส่วนเหล่าพระรองทั้งหลายก็เห็นจะไม่พ้น ซูบารุ อิมเพรสซ่า เอสทีไอ (Subaru Impreza Sti) และ แลนเซอร์ อีโวลูชั่น เท็น (Lancer Evo X) ที่โผล่อยู่ทั่วงาน ส่วนแนวดริฟท์ ของนักซิ่งแนวขวาง กับแนวแดร็กของขาดุทางตรง นั้นดูจะซาๆไปบ้างเนื่องจากค่าน้ำมันช่วงปีที่ผ่านมาพุ่งขึ้นอย่างน่าใจหายจนพาลซิ่งไม่ออกกันเป็นแถวๆ แต่ที่เห็นจะมาแรงเห็นจะไม่พ้นแนวยากูซ่า วีไอพี (V.I.P) ที่ออกสำเนียงแบบญี่ปุ่นว่า ปิบพุ

แนวการแต่งแบบวีไอพีนั้นนิยมเอารถผลิตในประเทศระดับหรูหรา คันโต ขับเคลื่อนล้อหลัง เครื่องใหญ่ๆ ประเภท โตโยต้าคราวน์ หรือเล็กซัส มาโหลดให้เตี้ยติดดินด้วยระบบถุงลม หรือไม่ก็ไฮดรอลิค ใส่ล้อไซส์ใหญ่ๆ ขอบลึกๆ และตกแต่งภายในให้หรูหราราวไนท์คลับย่านกินซ่า และน้องใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากการแต่งแนววีไอพีก็คือ แนวแวกอน ซึ่งก็คือการนำเอารถตู้ หรือเอ็มพีวีหรู อย่างโตโยต้า อัลพาร์ด( Toyota Alphard) หรือย่อมลงมาหน่อยอย่าง โตโยต้า เอสติม่า (Estima) มาแต่งให้หรูหราอลังการไม่แพ้แนวยากูซ่า วีไอพีเลยทีเดียว

ส่วนที่น่าจับตามองอีกประเภทหนึ่งก็คือแนวรถขนาดเล็กทรงกล่องซึ่งพระเอกในปีนี้ขับเคี่ยวกันระหว่างจิ๋วแจ๋วอย่าง โตโยต้า ไอคิว (Toyota IQ) กับเหลี่ยมแต่หล่ออย่าง นิสสัน คิวบ์ (Nissan Cube) ซึ่งทั้งสองแบบนี้ ถูกจับแต่งกันอย่างเมามันจากทั้งบริษัทแม่และจากสำนักแต่งอิสระมากมาย เผยให้เห็นศักยภาพในการสร้างสรรค์ที่ไร้ขอบเขต

งานนี้เหนื่อยแสนจะเหนื่อยเพราะเดินขาแทบหลุดแถมใหล๋ก็พาลจะทรุดเพราะน้ำหนักของโบรชัวร์แจ๋วๆกับของแจกมากมายที่แจกกันไม่อั้น แต่ก็ดีใจที่ได้เห็นว่า แม้หลายๆคนจะถอดใจเป็นแถวๆกับเศรษฐกิจฝืดเคืองแต่ยังมีคนอีกมากมายที่ไม่ได้ย่อท้อแต่กลับมุมานะสู้ต่อไป ทำให้หวนระลึกถึงคำกล่าวที่ได้ยินจนคุ้นหูตอนเด็กๆว่า “สู้ต่อไปนะ ไอ้มดแดง”