เข็นไม่ขึ้นจริงๆครับ

รถบางคันเข็นยังไงก็ไม่ขึ้น เศร้าแท้ๆ

โซนาต้า ดูไม่เลวถ้าคุณไม่คิดมาก

หากจะว่ากันด้านรูปโฉม โซนาต้า ก็ลงตัวดีไม่ได้มีอะไรโดดเด่น และถึงจะมีจุดด้อยก็ไม่มีอะไรผิดมากมายนัก ดูแล้วก็วิ่งปะปนไปกับรถรุ่นอื่นๆได้ไม่กระดากอะไร แต่หากจะให้เปรียบเทียบในมาตรฐานด้านรูปโฉมสำหรับรถยนต์ขนาดกลางปัจจุบัน อาจจะต้องกล่าวว่า โซนาต้า ออกจะขาดจินตนาการและจืดชืดไปนิด เพราะถึงแม้ว่าจะมีของเล่นต่างๆให้พอควรไม่ได้น้อยหน้ารถยนต์ยี่ห้ออื่นแต่เมื่อว่ากันด้านเส้นสายและวัสดุที่ให้มา โซนาต้า ออกจะไม่กระตุ้นอะดรีนาลีนให้หัวใจสูบฉีดตูมตามเมื่อแรกเห็นนักและเมื่อเทียบกับเจ้าสนามจากแดนปลาดิบก็ดูแล้วละม้ายคล้ายคลึงไปถึงการออกแบบจากแดนปลาดิบจากปลายยุค 90 ไปได้เหมือนกัน ด้วยสัดส่วนและเส้นสายที่ติดไปทางเรียบง่ายไม่ได้มีการเล่นแสงเงาพิศดารอย่างที่รถยนต์ในยุคนี้นิยมสร้างสรรค์กันบนตัวถัง ทำให้โซนาต้าดูผอมบางและการที่มีขนาดตัวถังดูด้วยตาแล้วออกจะเล็กกว่ารถขนาดกลางจากค่ายปลาดิบซึ่งทำให้เสียความภูมิฐานไปไม่น้อย ซึ่งในฐานะรถยนต์ที่ส่วนใหญ่จะต้องกลายเป็นรถบริษัทในฐานะรถประจำตำแหน่งที่อาจจะต้องมีพลขับแล้ว ข้อด้อยเรื่องความอัครฐาน นับว่าเป็นเรื่องสำคัญไม่น้อย เพราะไม่มีใครอยากจะดูเป็นรองใครและทุกคนก็อยากจะได้ยานยนต์ซึ่งแสดงออกถึงความสำเร็จในหน้าที่การงานทั้งนั้น แต่ด้วยราคาที่สูงกว่าโตโยต้าอัลติส และฮอนด้าซีวิครุ่นท้อปเพียงเล็กน้อย ก็อาจจะเป็นตัวเลือกที่เหนือกว่าสำหรับรถยนต์ประจำตำแหน่งในระดับผู้บริหารระดับกลางได้ดี ด้วยขนาดและภาพลักษณ์ที่เหนือกว่า และปล่อยให้รถยนต์อย่าง แอคคอร์ด, แคมรี่ และเทียน่า เป็นรถประจำตำแหน่งของผู้บริหารระดับสูงกว่าไป

ในส่วนอุปกรณ์ภายในโซนาต้าก็ได้ใส่มาให้อย่างพอตัวทีเดียวไม่ว่าจะเป็น วิทยุติดรถที่เป็นแบบเล่นดีวีดีและดูภาพยนตร์ได้ซึ่งโดยส่วนตัวผมไม่เห็นด้วยที่จะมีระบบภาพยนตร์ในตำแหน่งคนขับเพราะอาจก่อให้เกิดอุบัติเหตุได้ แต่หากเป็นระบบนำทางด้วยดาวเทียมน่าจะเหมาะสมกว่า (ผมเชื่อมั่นว่าระบบภาพยนตร์ควรจำกัดไว้แต่ผู้โดยสารเท่านั้น) หรือ เบาะนั่งด้านคนขับที่ปรับด้วยไฟฟ้าที่ให้มาก็นับว่ามีส่วนให้โซนาต้าดูไม่น้อยหน้าใครเหมือนกัน และการเก็บเสียงภายในที่ค่อนข้างเงียบทีเดียวก็ได้ใจผู้ทดสอบไปพอตัว

และจุดสำคัญของรถคันนี้คือในส่วนของห้องสัมภาระ ถังแก๊สก็ทำการติดตั้งได้เรียบร้อยกว่ารถติดเองทั่วๆไป ด้วยการติดตั้งแผงกั้นระหว่างถังกับพื้นที่สัมภาระช่วยให้ดูเรียบร้อยงามตาได้ไม่น้อย แต่น่าเสียดายที่เวลาเติมเอ็นจีวีก็ต้องไปอ้าฝากระโปรงค้างเหมือนกับรถทั่วๆไป ไม่เหมือนกับ อี200 เอ็นจีที ของค่ายเบนซ์ที่จุดเติมแก๊สอยู่ร่วมกับฝาถังน้ำมันดูเรียบร้อยงามตามากกว่ากันพอสมควร แต่ที่สำคัญก็คือฮุนไดรับประกันคุณภาพการติดตั้งให้ถึง100,000 กิโลเมตร ทำให้โซนาต้าแตกต่างจากรถที่เอาไปติดแก๊สเองในด้านราคาขายต่อได้ไม่น้อยอย่างแน่นอน

ถ้าคุณไม่ต้องการรถที่หวือหวา และมั่นใจในการตัดสินใจของตัวเอง โซนาต้า เอ็นจีวีก็นับว่าเป็นรถที่ออกจะคุ้มเงิน แต่หากมองกันละเอียดๆก็อาจจะมีตัวเลือกอื่นๆที่น่าสนใจให้พิจารณาอยู่ไม่น้อยเช่นกัน คำตอบขึ้นอยู่กับตัวคุณเท่านั้นครับ